NIEUWS

Pouria Jaberi is muzikant bij het Amsterdams Andalusisch Orkest en bespeelt de Daf, een traditionele Perzische lijsttrommel. Hij is geboren in Iran, als een van acht kinderen in een muzikaal en filosofisch gezin. Muziek is altijd een vanzelfsprekend onderdeel van zijn leven geweest, net als de aandacht voor het innerlijke leven. Zijn zoektocht naar betekenis, harmonie en verbondenheid klinkt door in zijn spel en zijn aanwezigheid binnen MYSTIC.

Wat is tot nu toe je ervaring met MYSTIC geweest?

Voor mij is mystiek een pad, een reis. En op die reis gebeurt er van alles: je valt, je staat op, je huilt, je lacht. In MYSTIC heb ik met name de samenwerking tussen muzikanten en dansers als iets heel bijzonders ervaren. We hoeven niet veel met elkaar te praten—met een blik, een glimlach, een beweging weten we genoeg. Dat voel ik al sinds de eerste dag, omdat we allemaal kunstenaars zijn.

Het is alsof we als spiegels voor elkaar fungeren. Ik kijk naar Ricardo, speel een ritme, en hij pakt het meteen op. Soms zegt hij zelfs zonder woorden: “Pouriya, hier moet je stoppen.” En ik stop. Die communicatie is een puur gevoel. En dat we met zo’n grote groep toch als één voelen, dat vind ik magisch. Ook de samenwerking met Shai en Daniel zijn voor mij echt kostbare momenten.

De performance creëert ruimte voor talloze nauwe interacties tussen dansers en muzikanten. Leer je iets nieuws van deze dynamiek?

Dans en muziek zijn voor mij nooit los van elkaar te zien. Ze ontstaan op hetzelfde moment, ze leven in het nu. Als er iets misgaat, dan voelen we dat samen. Als het goed gaat, dan tillen we elkaar op. Je kunt het niet plannen of corrigeren zoals bij een machine of een auto die je kunt testen en repareren - nee, dit gebeurt in het moment.

Wat ik het meest heb gehoord na de voorstellingen is: “Wat zijn jullie één.” Dat raakt me, want dat was precies wat ik hoopte dat mensen zouden voelen. Na zoveel repetities, montage, zoeken en afstemmen is het mooiste compliment dat we samen één geheel vormen. Muziek past bij dans, dans past bij muziek—maar ze bestaan niet naast elkaar, ze zijn met elkaar verweven.

Heb je een persoonlijk moment of openbaring meegemaakt tijdens dit proces?

Ja, één moment blijft me echt bij. Tijdens een repetitie voelde Raj zich even niet goed, hij was uit balans. En Payton - zoals een psycholoog - nam hem mee, en bracht hem tot rust. Daarna keerde Raj terug naar zijn instrument, rustig, aanwezig. Dat moment raakte me diep, omdat ik geloof dat we allemaal iemand nodig hebben om ons in moeilijke momenten bij de hand te nemen. Zoals Rumi ooit iemand nodig had om echt Rumi te worden. Zijn master (Shams Tabrizi) zag iets in hem, leidde hem naar een andere dimensie van het leven. Zo zag ik Payton Raj begeleiden: zij haalde hem uit het gat, toonde hem het licht, en bracht hem weer terug.

Dat is MYSTIC voor mij - de kracht van verbinding, van elkaar dragen, van samen in het onbekende stappen.

foto © Lowiegraphy